پروتز به هر جسمی که به طور مصنوعی ساخته می شود و جایگزین عضو از دست رفته بدن می شود گفته می شود.
در زمینه جایگزینی دندانهای از دست رفته از سه نوع پروتز استفاده می کنیم که شامل پروتز های متحرک ، ثابت ، ایمپلنت می باشد.
پس از نصب روکش و پروتز بهداشت دهان بیشتر از قبل باید رعایت شود.مثلا در روکش بریج ممکن است ذرات غذایی در لبه های روکش انباشته شده و احتمال پوسیدگی دندان تراش خورده افزایش یابد بنابراین استفاده از نخ دندان و نخ های زیر بریج ضروری است.
در مورد پروتز پارسیل باید گفت که حضور این پروتز در دهان و وجود بازو های فلزی و ضمائم دیگر آن باعث گیر غذایی اطراف دندانهای پایه شده که در صورت عدم رعایت بهداشت، پوسیدگی دندانهای پایه را ایجاد میکند. بعداز هر وعده غذایی پروتز و دندانها شستشو شود.
این پروتز شامل
۱- پروتز پارسیل
۲- پروتز کامل(دندان مصنوعی )
این پروتز شامل چندین دندان جایگزین متصل به یک پایه پلاستیک به رنگ لثه است که توسط اسکلت فلزی بهم متصل شده اند پروتز پارسیل با گیره های فلزی به دندانهای طبیعی شما متصل می شود که این اتصال تقریباً دیده نمی شود ممکن است برای تطابق بهتر یک پروتز پارسیل با دندانهای طبیعی لازم باشد که آنها روکش شود . در چند هفته اول پروتز پارسیل جدید شما ممکن است حجیم و ناراحت به نظر آید ولی دهان به آن عادت کرده و آن را قبول می کند قرار دادن و برداشتن پروتز مقداری تمرین می خواهد که در صورت رعایت دستورات براحتی در جای خود قرار می گیرد . هرگز با گاز گرفتن پروتز آن را با فشار سر جای خود نرانید این کار باعث خم شدن و یا شکستن پروتز می شود. اگر پروتز فشار زیادی به ناحیه خاص وارد کند ممکن است که در آن ناحیه زخم بوجود آید دندانپزشک پروتز شما را تنظیم می کند تا راحت تر تطابق یابد. معمولاً قبل از خواب آن را از دهان درآورده و صبح دوباره آنرا استفاده کنید. بهتر است که غذا خوردن را با قطعات کوچکتر و نرم شروع کنید و با هر دو طرف دهان بجوید تا فشار یکنواختی روی پروتز وارد شود . اگر در تلفظ بعضی از کلمات و صحبت کردن مشکل دارید بهتر است با صدای بلند تمرین کنید تا با مرور زمان به آن عادت کنید
پروتز کامل براساس زمان گذاشتن در دهان به 2 نوع معمولی و فوری تقسیم می شود . پروتز فوری بلافاصله بعد از کشیدن دندانهای باقی مانده در دهان گذاشته می شود که در این صورت دندانپزشک قبلاً قالبهای فکین بیمار را تهیه کرده و ندازه گیری های لازم را انجام داده است . پروتز کامل معمولی بعد از بهبودی بافتها که حداقل 6 تا 8 هفته به طول می انجامد ساخته می شود.
به پروتزی اطلاق می شود که بر روی دندانهای پایه چسب خورده و ثابت گردد . پروتز ثابت شامل روکش و بریج می باشد روکش روی یک دندان تراش خورده و سوار می شود اما بریج بر روی دندانهای پایه کناری قرار می گیرد و شامل دندانهای جایگزین می باشد.
زمانیکه دندان بسیار پوسیده می شود بطوریکه بیشتر دیواره های آن از یبن رفته باشد دیگر با ترمیم نمی توان آنرا پر کرد بنابراین با استفاده از روکش به آن ظاهری زیبا داده می شود. روکشها درمان خوبی برای دندانهای بد رنگ و یا بد شکل می باشد. در محیط دهان حدود 300 نوع میکروب به طور طبیعی زندگی می کنند که پوسیدگی زا بودن برخی از این میکروبها اثبات شده است عامل اصلی کاهش عمر ترمیم و روکشها انقباض و انبساط شدیدی است که متعاقب استفاده از غذا و یا نوشیدنی های سرد و گرم رخ می دهد.
زمانیکه یک یا چند دندان از یبن رفته باشد از بریج می توان استفاده کرد. مثلاً اگر شما دندان شماره 7(مولر دوم ) خود را از دست داده باشید دندانپزشک می تواند با کمک گرفتن از دندانهای 6(مولر اول ) و 8(مولر سوم )بعنوان پایه استفاده کند تا دندان 7 را بسازد به این صورت که دو دندان 6 و 8 را که دندانهای پایه می باشند تراش میدهد و قسمت میانی که پل یا بریج نام دارد نقش دندان جایگزین (مولر دوم ) را بازی میکند. دندانهایی که پرکردگی های وسیعی دارند و قادر به تحمل فشارهای جویدن نبوده بسیارشکننده می باشند در نتیجه از روکش استفاده می شود. دندانهایی که عصب کشی شده باشند معمولاً نیاز به روکش پیدا می کنند. دندانهایی که تاج آنها شکسته باشد . دندانهایی که از لحاظ زیبایی مشکل دارند و یا بصورت شکل های غیر طبیعی می باشند نیاز به ترمیم توسط روکش دارند.